منظور از «6 دانگ» در اصطلاحات حقوقی و مالکیتی در ایران، مالکیت کامل یک ملک(اپارتمان) یا زمین است. این عبارت از سیستم سنتی تقسیم ارث و زمین در ایران نشأت میگیرد که در آن هر ملک به ۶ سهم مساوی (معروف به «دانگ») تقسیم میشود.

  • هر دانگ معادل یکششم (۱/۶) از کل ملک است.

  • بنابراین، 6 دانگ به معنای مالکیت تمام ۶ سهم، یعنی تمامِ ملک (۱۰۰٪) است.

این اصطلاح معمولاً در اسناد رسمی، معاملات ملکی، یا تقسیم ارث استفاده میشود. مثلاً اگر کسی بگوید: «این خانه ۶ دانگ متعلق به من است»، یعنی تمام مالکیت آن خانه در اختیار اوست. اگر ملکی بین چند نفر تقسیم شود، ممکن است هر فرد بهاندازهٔ سهم خود (مثلاً ۲ دانگ، ۳ دانگ و...) مالکیت داشته باشد.